Nostalgia frenzy part II

 

This is for Liza Ramones

Have a nice summer

Nostalgia frenzy

Πόσο έχω ξεπεραστεί;

 

---

Wherever you are
Whoever is there
You'll know that I'll be here
I'll be here
Wishing I could be there

 

Έχω μείνει πίσω.

Πόσο πίσω;

 

Υ.Γ. Λεμονάδα ή Φραουλάδα;

Απογραφή

Λοιπόν, σήμερα ξεκινήσαμε την απογραφή. Μέχρι τώρα ήταν πολύ κουραστικά και όπου να 'ναι ετοιμάζει και βροχή, οπότε θα γίνει καλύτερο. Μισή μέρα μόνο και έχω ακούσει πολλά τρελά. Ένας μου έδειξε την συλλογή με γυάλινα μπουκάλια που έχει, άλλη μου έλεγε για τότε που ήταν στην Γερμανία και ότι ο άντρας της πέθανε σε τροχαίο, άλλος δεν θυμόταν ότι είχε γιο, ένα σκυλί 15 εκατοστών είχε τον διάβολο μέσα του και λίγο ακόμα και θα μου έτρωγε την γομολάστιχα και άλλα που λόγω χρόνου δεν προλαβαίνω να γράψω. Για τον λόγο αυτό εγκαινιάζω λογαριασμό twitter για άμεση δημοσίευση όλων των ευτράπελων και μη που θα συμβούν τις 14 μέρες της απογραφής. Μπορείτε να διαβάζετε από εδώ: http://twitter.com/#!/Exiled_Hussar
Βιάζομαι για την απογευματινή βάρδια.

Υ.Γ. Λόγω της δημόσιας θέας αυτών που γράφω, περιορίζομαι να γράψω. Όποιος θέλει να μάθει πιο πικάντικες λεπτομέρειες ξέρει που θα με βρει. 

Ανασκόπηση

Τα πράγματα πάνε καλά.

Καιρός ήταν.

Επιτέλους βγήκε ο ήλιος και δεν έχουμε κάθε μέρα βροχές και σκοτάδια. Ζέστανε λίγο, αλλά το σπίτι είναι ακόμα αρκετά κρύο. Ολοκλήρωσα τα reports σε χρόνο dt, δύο μέρες όχι και τόσο εντατικής εργασίας. Κατάφερα να εξολοθρεύσω τα μυρμήγκια από το μπάνιο και το bedroom. Τέλειωσα άλλους δύο πίνακες που περίμεναν από πέρσι-πρόπερσι το καλοκαίρι. Έφτιαξα λεμονάδα και την τελείωσα μόλις τώρα. Καθάρισα την βεράντα για πρώτη φορά (είχε γεμίσει πολύ σκόνη, κάθε φορά που έβγαινα έξω μετά λέρωνα και μέσα). Έχω πολλές νέες ιδέες για μερικά περίεργα πράγματα, αν κάτι από αυτά πραγματοποιηθεί, θα ανακοινωθεί το ταχύτερο δυνατόν. Έχω κολλήσει με αυτό:

 

Ετοιμαζόμαστε για την απογραφή?

Όχι όλοι σίγουρα

Ποιο φάντασμα είναι αυτό που μας κυνηγάει;

 

 

Είναι σαν το ρολόι που αργά ή γρήγορα θα κάνει τον κύκλο του, σαν μια αρρώστια.

Ναι αρρώστια.

Όταν μαθαίνεις πως μόλις πέθανε η οικογένειά σου να γελάς ασταμάτητα.

Όταν  βλέπεις τους παιδικούς σου φίλους μετά από χρόνια να νιώθεις πως πρέπει να ξεράσεις από την αηδία.

 

Λάθος.

Μάλλον ήταν λάθος.

Μάλλον όλα ήταν λάθος.

Ο χρόνος, ο τόπος, οι άνθρωποι, οι επιλογές, η ανέχεια, τα λόγια που είπε ή δεν είπε.

 

Κι όμως κάποια μέρα θα κάνει αυτό που ήθελε από παιδί.

Θα τους σκοτώσει όλους, έναν έναν. 

 

Νέο project προσεχώς

Μερικοί από εσάς το ξέρετε, μερικοί όχι.

Το νέο αυτό project θα ξεκινήσει από αυτό το ιστολόγιο την Δευτέρα 09/05 και αναμένεται να διαρκέσει περίπου δύο εβδομάδες, εάν όλα πάνε καλά.

Θα παρέχεται συνεχής ενημέρωση και σχολιασμός κατά το δυνατόν καθημερινώς.

Teaser τσουκ.