Friday, April 8, 2011

Ευχάριστο γεγονός

Μόλις έμαθα πως ένας πολύ  μισητός σε εμένα  άνθρωπος πέθανε.

Και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο χαρούμενος.

 

Μα αφού έτσι γεννήθηκα

5 comments:

Flying.High.Dead.Angel said...

Δεν ξέρω τι είναι πιο θλιβερό... Ότι αισθάνεσαι έτσι για έναν άνθρωπο, ότι εμείς οι υπόλοιποι το θεωρούμε τόσο φυσιολογικό, ή ότι κι εγώ στη θέση σου το ίδιο θα αισθανόμουν;
Την καλησπέρα μου...

The exiled Hussar said...

Είμαι σε μια φάση αναισθησίας-γελοιότητας-μόνιμου.
Υπό τις ίδιες συνθήκες μου ήρθε να γράψω αυτό που έγραψα και εχθές. Αν και έτσι όπως είμαι σήμερα, πάλι θα χαιρόμουν αν πέθαινε κάποιος.

Parallel said...

Έναν έναν θα τους φάμε όλους ;)

The exiled Hussar said...

One day the world will look up and shout "Save us!"... and I'll whisper "No."

Parallel said...

Τι έκανε ο δειλός, έσβησε αυτό που έγραψε νομίζοντας ότι έτσι διαγράφει το βάρος από πάνω του.
Η ευθύνη παραμένει πάνω σου και βαραίνει κάθε λεπτό που περνάει.

 
Creative Commons License
The Golden Pavilion - My way to Trieste by The exiled Hussar is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
Based on a work at thegoldenpavilion.blogspot.com.