Αλλεργία

Μένεις ένα διαμέρισμα του τρίτου ορόφου μια σκοτεινής πολυκατοικίας. Κατεβαίνεις στο υπόγειο για να αγοράσεις μια λαμπάδα, όσο ακριβή και αν είναι. Εκεί συναντάς και άλλους που κάνουν το ίδιο. Βρίσκεις πως ο μαγαζί παραείναι φωτεινό για υπόγειο. Μια ομάδα από αθλητές και αθλήτριες που μένουν στον πρώτο παίρνουν το ασανσέρ για να κατέβουν. Μετά από λίγο ανεβαίνουν χωρίς να έχουν ασκηθεί. Ένας φίλος σου προσφέρεται να σου κάνει παρέα. Μια γειτόνισσα χτυπάει την πόρτα ενδιαφερόμενη για τον φίλο σου. Σκέφτεσαι διάφορα, αφού αποφασίσουν να φύγουν και κλείσουν την πόρτα.

 

Μαθαίνεις πως μπορείς να πάς σε ένα εργαστήριο για να δεις τον εξοπλισμό του. Επίσης μαθαίνεις πως για λίγες μέρες τα πανεπιστήμια είναι ανοιχτά για επισκέψεις από όλους. Θέλεις να δεις το ιστορικό.

 

Είσαι στην γιαγιά σου και περιμένεις τον παππού σου να ντυθεί. Φεύγετε για το σπίτι με το τρακτέρ. Τρέχει πολύ και προκαλεί ένα ατύχημα με ένα αυτοκίνητο που ποτέ δεν είδες. Παίρνεις ένα μανόμετρο και τρέχεις για το σπίτι με τα πόδια.  Πριν φτάσεις στο σπίτι περνάς από μια έκταση με χαλίκια και σκιά. 

 

Βρίσκεσαι σε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής και λόγω της ισοτιμίας είσαι πολύ πλούσιος. Μένεις σε ένα ξενοδοχείο. Ένα βράδυ καταλαβαίνεις ότι είσαι μέσα σε ένα αυτοκίνητο που τρέχει. Εσύ είσαι στην θέση του συνοδηγού και στου οδηγού είναι η αδερφή σου που δεν ξέρει να οδηγεί. Της λες να σταματήσει για να κατέβεις. Αυτή δεν πανικοβάλλεται, αλλά δεν μπορεί να σταματήσει. Τελικά σταματά έξω από ένα πρατήριο και αποφασίζεις να οδηγήσεις εσύ. Συνεχίζει να είναι βράδυ. Ένας άγνωστος σου φέρνει μια εφημερίδα και εσύ του δίνεις πολλά χρήματα σε αντάλλαγμα. Αργότερα μαθαίνεις πως σπουδάζει ανθρωπιστικές επιστήμες και έχει χάσει τους γονείς του. Λες ότι πρέπει να τον βοηθήσεις. Σου έχουν τελειώσει όμως τα λεφτά. Ξέρεις ότι ο γέρος γείτονας σου έχει συνάλλαγμα, αλλά εσύ επιμένεις να πας στο ατμ για ανάληψη.

 

Καταλαβαίνεις πως δεν έχεις τίποτα και εγκαταλείπεις το σχέδιο. Γυρνάς σπίτι όπου υπάρχει μαζεμένος κόσμος μέσα και έξω. Σκέφτεσαι ότι μάλλον καθαρίζουν. Ανάμεσα στο πλήθος αναγνωρίζεις μια φίλη σου. Ξαπλώνετε σε δύο κρεβάτια τριγυρισμένοι από τον κόσμο που φαίνεται να παρακολουθεί κάτι.  Φεύγεις από το σπίτι, αλλά περπατώντας λίγα μέτρα συνειδητοποιείς ότι μόλις θυμήθηκες κάτι και γυρίζεις πίσω. Βλέπεις πως γίνεται μια δίκη. Ο κατηγορούμενος φαίνεται πως καλλιεργούσε παράνομα πολύ μακριά άσπρα μαλλιά τα οποία τύλιγε σε κουβάρια. Φαίνεται πολύ σίγουρος για την αθωότητά του μέχρι που του λες κάτι που τον φοβίζει.

 

 

Nostalgia frenzy part III

 

Του χρόνου κλείνει δεκαετία;

Ζέστη

Κοιτάξτε με.
Κοιμάμαι την ημέρα και ξυπνάω την νύχτα.
Συνήθως δεν βγαίνω καθόλου από το δωμάτιό μου.
Ακούω μουσική συνέχεια και από καμιά φορά μπαίνω στο ίντερνετ για να μιλήσω με άλλους που έχουν ίδια μυαλά με μένα.
Οι πρώην φίλοι μου δεν μου μιλάνε.
Έτσι κι αλλιώς δεν με πειράζει, αφού τώρα έχουν βρει κάτι ψεύτρες και υποκριτές στην θέση μου.
Σχεδόν κάθε μέρα πίνω τόσο που μετά ξερνάω συνεχώς και την επόμενη που θα σηκωθώ από το κρεβάτι δεν θυμάμαι τίποτα.
Μετά κλαίω μέχρι να στεγνώσω και μετά πίνω πάλι.
Όσο δεν ξέρω τι μου γίνεται προσπαθώ να αυτοκτονήσω, κάτι που δεν θα είχα την δύναμη να κάνω.
Όσο σκέφτομαι τι κάνω δεν αντέχω. Κλαίω και χαρακώνω τα χέρια μου με ένα ξυράφι.
Καπνίζω κι ας μην αντέχω και ας καίγομαι.
Και πίνω μέχρι να κοιμηθώ λίγο και ξανά πάλι.

Υ.Γ.
Αύριο δίνω σύγχρονη ΙΙ

Υ.Γ. 2
Όσοι μένουν Γιάννενα, την Τετάρτη που μας έρχεται έχει θερινή προβολή στο θεατράκι της βιβλιοθήκης στο πανεπιστήμιο. Cult ή splatter -νομίζω-.

Για άλλη μια φορά…

Ελλάδα=Αθήνα

Γκρίνιας Αποθέωση

Προσοχή, ακολουθεί ανάρτηση γεμάτη γκρίνια, διαβάζετε με δικιά σας ευθύνη.

 

Τι να πρωτοπώ;

Θα ξεκινήσω με τα ξένα “πανεπιστήμια”. Ξέρεις αυτά σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβενία και άλλα σε –νια. Αυτά που πληρώνει ο μπαμπάς για να στείλει τον γόνο του να σπουδάσει μπας και βγάλει από μόνος του κάνα φράγκο που στην αντίθετη θα κατέληγε σε υγρό υπόγειο με μια ντουζίνα μυξιάρικα. Και μετά γυρίζει το βόδι κοσμοπολίτης, σπουδαγμένος, άνθρωπος βρε αδερφέ.  Αφού με την αξία του το πήρε το κωλόχαρτο. Νταξ, μπορεί να κέρασε σε κανέναν καμιά χορηγία –με πιάνεις αφού- αλλά έστρωσε τον κώλο του κάτω και διάβασε. Άλλο που τόσα χρόνια δεν ήξερε με τι μοιάζουν τα βιβλία ή γιατί βάζουμε τελείες. Τώρα είναι επιστήμονας και η μαμά τον καμαρώνει με βουρκωμένα μάτια.

–Τι παιδί έβγαλα εγώ! Και το έλεγα πως ήταν μεγάλο κεφάλι αυτός από μικρό.

Αμ τον κακό σου τον καιρό!

 

Από την άλλη είναι αυτοί οι μορφωμένοι που βγάλανε ένα γράμμα και καλά για να μας σώσουν. Μια χαρά κοιμόντουσαν ένα χρόνο τώρα. Ναι, νιώσανε τύψεις επιτέλους και ότι έχουν βαρύ φορτίο στις πλάτες τους. Να μην ήταν και αυτοί που τους πρόλαβαν στις πλατείες καλά θα ήτανε.

 

Είναι και κείνος ο μαλάκας στην θερμοδυναμική σήμερα που ποιός ξέρει από ποιόν ψυχοπαθή θανατοποινίτη φυσικό ψάρεψε τα θέματά του.  Ακούς εκεί ή σκέψη μου να μην υπερβαίνει τις 80 λέξεις αλλιώς λέει δεν θα ληφθεί υπόψη! Ποιός είσαι ρε φίλε;

 

Και τι άλλο θυμήθηκα τώρα; Αυτός ο παλιόκαιρος που τις τελευταίες μέρες το πρωί είναι χαρά θεού και το απόγευμα βρέχει. Ούτε ελβετικό ρολόι τέτοια ακρίβεια. Πόσα σχέδια μου χάλασε. Σχέδια που δεν γράφονται εδώ. Γαμώτο! Μην αρχίσω.

 

Λίγα είπα. Πάλι καλά . Αυτά για σήμερα. Θα έχει και άλλο.

 

 

Σοβαρά τώρα, ο Darth Vader?!?!?