Ζέστη

Κοιτάξτε με.
Κοιμάμαι την ημέρα και ξυπνάω την νύχτα.
Συνήθως δεν βγαίνω καθόλου από το δωμάτιό μου.
Ακούω μουσική συνέχεια και από καμιά φορά μπαίνω στο ίντερνετ για να μιλήσω με άλλους που έχουν ίδια μυαλά με μένα.
Οι πρώην φίλοι μου δεν μου μιλάνε.
Έτσι κι αλλιώς δεν με πειράζει, αφού τώρα έχουν βρει κάτι ψεύτρες και υποκριτές στην θέση μου.
Σχεδόν κάθε μέρα πίνω τόσο που μετά ξερνάω συνεχώς και την επόμενη που θα σηκωθώ από το κρεβάτι δεν θυμάμαι τίποτα.
Μετά κλαίω μέχρι να στεγνώσω και μετά πίνω πάλι.
Όσο δεν ξέρω τι μου γίνεται προσπαθώ να αυτοκτονήσω, κάτι που δεν θα είχα την δύναμη να κάνω.
Όσο σκέφτομαι τι κάνω δεν αντέχω. Κλαίω και χαρακώνω τα χέρια μου με ένα ξυράφι.
Καπνίζω κι ας μην αντέχω και ας καίγομαι.
Και πίνω μέχρι να κοιμηθώ λίγο και ξανά πάλι.

Υ.Γ.
Αύριο δίνω σύγχρονη ΙΙ

Υ.Γ. 2
Όσοι μένουν Γιάννενα, την Τετάρτη που μας έρχεται έχει θερινή προβολή στο θεατράκι της βιβλιοθήκης στο πανεπιστήμιο. Cult ή splatter -νομίζω-.