Friday, October 28, 2011

Ιντερνετ γκειμ

Πρόσφατα (τι πρόσφατα δηλαδή, πόσες μέρες πέρασαν) με προσκάλεσε η Δάφνη , την οποία δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να διαβάσω, (ήρθε από το πουθενά ένα πράμα) σε ένα από τα πολλά παιχνίδια που κάνουν μεταξύ τους οι μπλόγκερς. Με την αρμοδιότητα που μου δόθηκε, θα αναφέρω με τυχαία σειρά 7 πράγματα για μένα.

1) Ανησυχώ τις τελευταίες μέρες πολύ με την σχολή μου. Όπως τα υπολογίζω ίσα που θα προλάβω να πάρω πτυχίο. Οι απαισιόδοξες προβλέψεις με βλέπουν να γυρνάω με άδεια χέρια σε τέσσερα χρόνια από τώρα. Λυπηρό.

2) Δεν έχω facebook. Ναι συμβαίνει σε μερικούς να ζουν και χωρίς αυτό και όχι δεν έχω πρόθεση να φτιάξω ούτε μετά τα παρακάλια σου.

3) Αν τύχει και με γνωρίζεις προσωπικά, θα ξέρεις πως έχω κάποιες παράλογες (για μένα μια χαρά λογική βγάζουν όλα) εμμονές. Ανάμεσα σε αυτές να χωρίζω σε νοητά κομμάτια την κουβέρτα πριν κοιμηθώ, να θέλω να είμαι υποδειγματικός οδηγός, να έχω τουλάχιστον τέσσερα είδη μπαχαρικών στο ντουλάπι. (ίσως δεν είναι και ΟΙ εμμονές, αλλά αυτά μπόρεσα να σκεφτώ τώρα)

4) Έχω επίσης πολλές φοβίες. Ασθενείς οι περισσότερες αλλά ανυπέρβλητες. Ύψη, γάτες, φελιζόλ, πιστωτικές κάρτες, ακαταστασία, αυτοκίνητα με τιμόνι στα δεξιά, μαύρο ρούμι, μάτια κουζίνας, σίδερο σιδερώματος, ήλιος, περιστέρια. (τα περιστέρια είναι αστείο για αλλουνού φοβία, φυσικά και δεν φοβάμαι τα περιστέρια)

5) Έχω καλή όραση. Εντάξει μπορεί όχι και πολύ καλή, αλλά τουλάχιστον δεν φοράω γυαλιά.

6) Για όσους δεν πιστεύουν, (δεν είναι λίγοι) έχω ένα νταν στο ταε-κβο-ντο. Και δεν σημαίνει ότι ψάχνομαι για τσαμπουκάδες, ούτε ότι είμαι ολυμπιονίκης, ούτε και ότι θα σας δείρω όλους. Ξεκάθαρα;

7) Φοράω παπούτσια #44. (δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι άλλο)

Τέλος θα πρέπει να επιλέξω 15 που θα συνεχίσουν το παιχνίδι. Δεν θέλω να υποχρεώσω, έτσι θα το αφήσω ανοιχτό και ας το κάνει όποιος θέλει, κεφάλια δεν παίρνω.

Monday, October 17, 2011

Κεφάλαιο 1: «Η μεγάλη απόδραση του πορτοκαλί λαγού»


Όλα στην Ιαπωνία είναι μεγαλύτερα. Λέγοντας όλα δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε απέξω και τις νυχτοπεταλούδες. Βλέπετε στην Ελλάδα, οι συνήθεις νυχτοπεταλούδες κυμαίνονται σε μήκος από τέσσερα έως το πολύ και δέκα εκατοστά έκαστη. Χωρίς υπερβολή οι αντίστοιχες ιαπωνικές νυχτοπεταλούδες μπορούν να φτάσουν σε μήκος τα εξωφρενικά δώδεκα εκατοστά, προκαλώντας ρίγη στους επισκέπτες της χώρας. Τούτο το τέχνασμα χρησιμοποίησε και ο πορτοκαλί λαγός της ιστορίας, ο οποίος για μερικές μόνο φορές στο εξής θα αναφέρεται ως «Ο Τρόμος του Μεσονυκτίου» για προφανείς λόγους. Ας δούμε όμως τα πράγματα όπως άρχισαν. Σε μια από τις νυχτερινές εξορμήσεις του ο συγκεκριμένος λαγός συνάντησε έναν παράξενο κυνηγό. Παράξενο από τρείς απόψεις. Φορούσε ροζ νυχτικιά και στο αριστερό του χέρι κρατούσε ένα ποτήρι αεριούχο βυσσινάδα. Ο λαγός βλέποντας τον πρωτότυπο αυτό κυνηγό, βασίστηκε στον τρόμο που προκαλούσε σε κάθε είδος κυνηγού που συναντούσε τα βράδια. Ο κυνηγός όχι μόνο δεν πτοήθηκε, αλλά σε ένδειξη του αστείρευτου θάρρους του είπε στον λαγό «Οι χιονάνθρωποι δεν ευδοκιμούν σε τροπικά κλίματα». Όπως είναι προφανές, μια τέτοια δήλωση δεν είναι εύκολο να αντικρουστεί από έναν λαγό, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έναν πορτοκαλί λαγό με διδακτορικό στην γενετική. Αφού μάζεψε όση υπερηφάνεια του απέμεινε είπε «Σίγουρα θα φοβάσαι τις νυχτοπεταλούδες». Με το ύφος του νικητή ο κυνηγός απάντησε «Όχι». Έτσι και τέλειωσε η μεταμεσονύκτια δράση του λαγού στους αγρούς βρώμης. Έπρεπε να περάσουν είκοσι χρόνια αιχμαλωσίας προτού ο τρόμος του μεσονυκτίου αποφασίσει να αποδράσει. Άνοιξε, λοιπόν, το ξύλινο σκαλισμένο κουτί που κουβαλούσε στην τσέπη του σακακιού σε περίπτωση που κάποτε κινδύνευε και απελευθέρωσε μια γιαπωνέζικη νυχτοπεταλούδα. Ο κυνηγός, ο οποίος τώρα φόραγε τις ριγέ πυτζάμες του, έμεινε κοκαλωμένος από το θέαμα. Ο λαγός δεν έχασε την ευκαιρία. Αφού έφαγε το τελευταίο κρουασάν βουτύρου που περίσσεψε από το πρωινό, αποχαιρέτισε τον κυνηγό λέγοντας «Τα προτιμώ με γέμιση μαρμελάδα ροδάκινο», βάζοντας τέλος σε μια διαμάχη που κράτησε πάνω από δύο χρόνια. Έχοντας επιβιώσει και από τούτη τη δοκιμασία, ο Τρόμος του Μεσονυκτίου συνόψισε την εμπειρία του στην παρακάτω φράση «Αδύναμος είναι εκείνος που δεν μπορεί να παραβγεί έναν κυνηγό για πάνω από είκοσι ένα χρόνια»

Monday, October 10, 2011

Εκπομπή Προσεχώς

Την ερχόμενη Κυριακή (16/10) επιμελούμαι ραδιοφωνικής εκπομπής με μουσική ταινιών των 80’s- μέρος Α’.

Όσοι τολμηροί μπορούν να με ακούσουν στο ίντερνετ:  http://www.studioe.gr  ή αν κάποιος μένει Γιάννενα στα 103 FM.

Κυριακή 16/10 20:00-21:00 Studio E (http://www.studioe.gr)

 

Για τα επόμενα δύο μέρη (Β’ και Γ’) θα φροντίσω να ενημερώσω εγκαίρως.

 

au revoir

 
Creative Commons License
The Golden Pavilion - My way to Trieste by The exiled Hussar is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
Based on a work at thegoldenpavilion.blogspot.com.