Thursday, December 31, 2009

Αντίο


Έπειτα από περίπου 2 χρόνια, το παρόν ιστολόγιο, φτάνει στο τέλος του.

Καλή χρονιά

Ο Στοχαστής

Wednesday, September 23, 2009

Έμπνευση...

...έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις.
Ευτυχώς γιατί πολύ ξηρασία είχαμε τελευταία.

Tuesday, September 1, 2009

…your heads will fall as well

Κοιτώ γύρω μου. Δεν αντέχω για πολύ. Τέτοια μαυρίλα.
Όλοι φταίνε.
Κόμματα, δεξιά, αριστερά, στρατός, αστυνομία, τηλεοράσεις, σχολεία, οικογένειες, εμείς οι ίδιοι.
Ξέρω, είναι μάταιο να πηγαίνεις κόντρα. Τι άλλο μπορείς να κάνεις;
Αδιαφορία.
Είναι εύκολο. Μπορείς όμως; Το αντέχεις; Κάτι μέσα σου σε πειράζει, δεν σε αφήνει σε ησυχία.
Πώς το αγνοείς αυτό;
Μπορείς και λες ψέμματα στους άλλους, αλλά αυτό δεν είναι άλλος.
Κοίτα ξανά γύρω σου.
Μπορείς να έχεις τα πάντα. Φτάνει να τα αρνηθείς όλα.
Θα το κάνεις;
-"Πες ψέμματα, αν προσποιηθείς δεν θα καταλάβουν τίποτα"
Κάποιοι σ'αυτό τον κόσμο γεννήθηκαν ήρωες και κάποιοι άλλοι προβλήθηκαν ως ήρωες.
Μου φτάνει που ανήκω στους πρώτους.
Που πηγαίνουμε;
Εγώ ξέρω πολύ καλά που πάω. Για τους άλλους με νοιάζει. Αλλιώς δεν θα ήμουν εδώ.
Περίεργο έτσι;
Κανονικά δεν θα έπρεπε να με πείραζε.
Κανείς δεν λυπάται τα ζώα που πάνε για σφαγή.
Δικαιοσύνη, ελευθερία, ισότητα. Λέξεις που ηχούν διαφορετικά στα αυτιά μου.
Τι και αν τα αφήσω όλα πίσω;
Τι είχα και τι έχασα;
Ίσως εκεί που πάω να είναι καλύτερα.
Δεν μετανιώνω για τίποτα.
Εσείς θα έπρεπε να ντρέπεστε.
Δείτε για μια φορά πίσω από την τηλεόραση.
Διαβάστε για μια φορά μέσα απ'τις γραμμές.
Ακούστε για μια φορά πίσω απ'τις φωνές.
Σταθείτε για μια φορά έξω απ'το κοπάδι.
Έστω και αν είναι η τελευταία σας.

Tuesday, August 4, 2009

Για ακούστε!

Thursday, July 30, 2009

Απολογητικό Σημείωμα

Κατά την προσφιλή μου συνήθεια, γράφω τις βραδυνές ώρες.
Δυστυχώς όμως σήμερα παρόλο που ήθελα να δημοσιεύσω κάτι, όχι μόνο αδυνατώ αυτήν την στιγμή αλλά έχω ξεχάσει τελείως περί τίνος επρόκειτο να γράψω.
Υπόσχομαι πως το συντομότερο δυνατόν θα είμαι πίσω στην δράση του παρόντος ιστολογίου.
Υ.Γ. Καθώς έγραφα το θυμήθηκα, αλλά η ώρα δεν είναι η κατάλληλη για να συνεχίσω.

Sunday, July 26, 2009

Συνέβη το εξής απίθανο:

Ή μάλλον θα έπρεπε να πω τα εξής απίθανα. Διότι πρόκειται για δύο φαινομενικά ανεξάρτητα γεγονότα τα οποία όμως συνδέονται με ένα παράξενο δεσμό. Ας αφήσω όμως τις σκέψεις που βρίσκονται στο κεφάλι μου να παραμείνουν εκεί μέσα και ας προχωρήσω στην ουσία των πραγμάτων.
Όπως υποσχέθηκα, θα εξιστορήσω κάτι το απίθανο. Ως γνωστόν συνηθίζω να δημοσιεύω μέρος του οργίου σκέψεων, που λαμβάνει μέρος στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου μου ώστε να πάρουν το μέρος τους άλλες, κυρίως τις βραδυνές ώρες. Σήμερα - και αυτό είναι το πρώτο απίθανο- γράφω μέρα μεσημέρι. Γιατί αυτό;
Όλα λοιπόν συνέβησαν σήμερα το πρωί. Αφορμή στάθηκε ένα άρθρο του Avopolis http://www.avopolis.gr/news/default.asp?ID=15715. Εκεί που κανένας δεν το περίμενε, να σου πετάχτηκαν δύο νέα-άγνωστα μέχρι σήμερα έργα του Μότσαρτ.
Νομίζω ότι τα συναισθήματα που ακολούθησαν είναι λίγο πολύ ευνόητα. Χαρά, ενθουσιασμός, αγωνία, λύπη. Και αυτό γιατί δεν θα έχουμε την χαρά να ακούσουμε τίποτα πρίν από την επίσημη ανακοίνωση στις 2 Αυγούστου.
Υπομονή λοιπόν.

Tuesday, July 21, 2009

Χωρίς Τίτλο

Είναι δημοκρατικός διάλογος ο μονόλογος της εξουσίας;


Sunday, July 12, 2009

Εχθροί κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα σας

Ή αλλιώς το κράτος του τρόμου



Αυτό είναι κατά πολλούς δίκαιο, εξασφαλίζει την ασφάλεια και μειώνει την εγκληματικότητα.
Είμαστε πλέον στην εποχή που όλα είναι αναλώσιμα. Ο πλανήτης μας, οι χώρες ακόμα και οι άνθρωποι.
Εκφοβισμός, χειραγώγηση, ανασφάλεια, τρομοκρατία. Το τρίπτυχο του σύγχρονου δυτικού κόσμου. Και όχι μόνο.
Φτωχοί αντιμέτωποι με άλλους φτωχούς. Φοβισμένοι πλούσιοι. Κράτη που δεν ξέρουν τι ακριβώς φοβούνται. Και πάνω από όλους και υπεράνω όλων το χρήμα.
Διεφθαρμένοι πολιτικοί, πουλημένοι δημοσιογράφοι, φιλόδοξοι στρατιωτικοί. Και το πλήθος που ακολουθεί πάντα. Με την ίδια συχνότητα. Την ίδια επιμονή.
Ζωή που θυμίζει Monopoly. Μόνο που εδώ δεν παίζεις.
Καλή τύχη στη ζαριά που θα ρίξουν.

Sunday, June 21, 2009

Καινούργια Φωτογραφική Μηχανή

Ναι είναι γεγονός. Μετά από ένα χρόνο αναμονής τελικά κρατώ στα χέρια μου την πρώτη (σοβαρή;!) ψηφιακή φωτογραφική μηχανή. Πρόκειται περί της Sony H20.


Νομίζω πως τώρα θα μπορώ να εκφραστώ μέσω της φωτογραφίας που τόσο πολύ αγαπώ. Βάζω και μερικές από τις φωτογραφίες που έβγαλα εχθές στην Θεσσαλονίκη.


Περισσότερα δείγματα μπορείτε να βρείτε στο link DeviantArt στην κατηγορία Freinds and Links στα δεξιά της σελίδας.
 
Creative Commons License
The Golden Pavilion - My way to Trieste by The exiled Hussar is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
Based on a work at thegoldenpavilion.blogspot.com.