Κάποτε ήθελες να ζήσεις μια ζωή γράφοντας ποιήματα.
Κάποτε πραγματικά το πίστευες.
Ήθελες ένα σπίτι στην Νέα Ζηλανδία.
Ένα παλιό Citroen για να γυρίζεις όπου σου κάνει κέφι.
Ή μια βάρκα στην Βαϊκάλη.
Ένα υπόγειο στο Τόκιο.
Ή ένα εξοχικό στην Γρανάδα.
Δεν άκουγες κανέναν.
Έκανες μόνο το δικό σου.
Κάποτε θα άλλαζες ένα κομματάκι από την ζωή μας.
Από την ζωή μου.
Σήμερα έχεις πέσει σε λήθαργο.
Έναν μακρύ ύπνο.
Ίσως να μην ξυπνήσεις ποτέ.
Εγώ θέλω να σε θυμάμαι όπως ήσουν όταν σε γνώρισα.
Σε ανάμνηση της ελπίδας που μου έδωσες.
0 comments:
Post a Comment